_{Якуб Колас Верш Мой родны кут, як ты мне мілы!}

_{Мой родны кут, як ты мне мілы!..}

_{Забыць цябе не маю сілы!}

_{Не раз, утомлены дарогай,}

_{Жыццём вясны мае убогай,}

_{К табе я ў думках залятаю}

_{І там душою спачываю.}

_{О, як бы я хацеў спачатку}

_{Дарогу жыцця па парадку}

_{Прайсці яшчэ раз, азірнуцца,}

_{Сабраць з дарог каменні тыя,}

_{Што губяць сілы маладыя, –}

_{К вясне б маёй хацеў вярнуцца.}

_{Вясна, вясна! Не для мяне ты!}

_{Не я, табою абагрэты,}

_{Прыход твой радасны спаткаю, –}

_{Цябе навек, вясна, хаваю.}

_{Назад не прыйдзе хваля тая,}

_{Што з быстрай рэчкай уплывае.}

_{Не раз яна, зрабіўшысь парам,}

_{На крыллях сонца дойдзе к хмарам}

_{Ды йзноў дажджом на рэчку сыдзе –}

_{Ніхто з граніц сваіх не выйдзе,}

_{З законаў, жыццем напісаных,}

_{Або на дол спадзе ў туманах.}

_{Але хто нам яе пакажа?}

_{На дол вадой ці снегам ляжа?}

_{Не вернешся, як хваля тая,}

_{Ка мне, вясна ты маладая!..}

_{Вось як цяпер, перада мною}

_{Ўстае куточак той прыгожа,}

_{Крынічкі вузенькая ложа}

_{І елка ў пары з хваіною,}

_{Абняўшысь цесна над вадою,}

_{Як маладыя ў час кахання,}

_{Ў апошні вечар расставання.}

_{І бачу лес я каля хаты,}

_{Дзе колісь весела дзяўчаты}

_{Спявалі песні дружным хорам,}

_{З работ ідучы позна борам.}

_{Нясліся зыкі песень здольных,}

_{Ў лясах раз-пораз адбівалісь,}

_{І ім узгоркі адклікалісь,}

_{І радасць біла ў песнях вольных.}

_{А хвоі, елкі векавыя}

_{Пад зыкі песень маладыя}

_{Маўчком стаялі ў нейкай думе,}

_{І ў іх ціхусенечкім шуме}

_{Няслось вячэрняе маленне}

_{Ўгару, святое аддаленне.}

_{Урывак з паэмы “Новая зямля”}

_{Максим Танк Родная мова}

_{З легендаў i казак былых пакаленняў,}

_{З калосся цяжкога жытоў i пшанiц,}

_{З сузор'яў i сонечных цёплых праменняў,}

_{З грымучага ззяння бурлiвых крынiц.}

_{З птушынага шчэбету, шуму дубровы,}

_{I з гора, i з радасцi, i з усяго}

_{Таго, што лягло назаўсёды ў аснову}

_{Святынi народа, бяссмерця яго, –}

_{Ты выткана, дзiўная родная мова.}

_{Няма на зямлi таго шчасця i гора,}

_{Якога б ты нам перадаць не магла.}

_{Няма такiх нетраў, глыбокага мора}

_{I гор, праз якiя б ты не правяла}

_{Мяне на радзiму, туды, дзе сягоння}

_{Стаiць акрываўлены вораг з пятлёй}

_{Над спаленай хатай, над родным загонам,}

_{Над будучыняй і песняй маёй –}

_{Над тым, што было i што век будзе вольным.}

_{Народ пранясе цябе, родная мова,}

_{Святлом незгасальным у сэрцы сваiм}

_{Праз цемру і годы змаганняў суровых.}

_{Калi ж ападзе і развеецца дым}

_{I нiвы васкросшыя закаласяцца, –}

_{Iзноў прашумiш ты вясновым дажджом,}

_{Iзноў зазвiнiш ты у кожнай у хаце,}

_{Цымбалам дасi iх сарэбраны гром}

_{I вусны расквецiш усмешкай дзiцяцi.}